Categorie archief: Uncategorized

“Mijn moeder: Meisjes in witte jasjes, het zal toch geen ziekenhuis zijn. Ze willen dat er iets met me is. Zo ga je niet met me om. Ik ben dan wel oud, maar je kunt gewoon alles met me bespreken. … Lees verder →

“Ik was vroeger erg donker. Kijk maar naar mijn zoon. Dat ben jij toch? Ik kijk altijd naar de zon en vooruit. Jammer dat ik alzheimer heb, maar ja… Toch leuk dat we dit samen zo kunnen maken,“ De stem … Lees verder →

“Mijn man en ik begrijpen elkaar niet meer,“ vertelt Magda, die me vraagt mee te kijken naar haar echtgenoot die dementie heeft. “Hij verstaat mijn woorden steeds niet. We leven in andere werelden. Dat vind ik heel moeilijk,” zegt ze.“Jouw … Lees verder →

“Stel je voor dat ik Alzheimer zou hebben en ik zou nu opeens helemaal niet meer weten wat ik hier kom doen. Zou ik jullie namen moeten kennen? Wat verwachten jullie van mij?” Ik probeer zo goed in het hoofd … Lees verder →

“Ik ben in een lege ruimte die ik zelf moet opvullen,” zei mijn moeder Margriet op een dag. Ze stond wat vertwijfeld midden in haar kamer. Is ze bang voor de leegte of vindt ze het juist prettig? Ik zie … Lees verder →

“Oh, zijn jullie er. Dat komt nu niet zo goed uit. Ik zit midden in de troep.“ We brengen een bezoek aan mijn schoonmoeder. Ze is niet in goeie doen. “Ik wou naar mijn vader en moeder toe, maar ik … Lees verder →

“Echte aandacht vraagt van je dat je stilstaat bij wat je aan het doen bent. Dat kost tijd en die hebben we niet,“ wordt gezegd. “Je wint er juist tijd mee!“ werpt een ander tegen. Daar zijn de meesten het … Lees verder →

“De natuur komt aan tafel,” glimlacht een meneer. “Het is hier prachtig,” roept een ander uit. Ik zit bij het Odensehuis aan tafel. Dit bijzondere inloophuis voor mensen met beginnende dementie is tijdelijk neergestreken in het verenigingsgebouw van mijn tuinenpark, … Lees verder →

“Hee, hallo Evelien, dat is een ander dan ik,” zegt mijn schoonmoeder als ze de telefoon krijgt aangereikt van een van de verzorgsters. “Ik ben nu bijna op het eind en ik zit nu op zondagmorgen even bij kennis te … Lees verder →

“Mam, ik heb hier een briefje op de deur gehangen. Goed lezen, dan weet je wat je moet doen.” Zo hing het huis van mijn moeder vol met briefjes. En zelf schreef ze zook van alles op, als houvast om … Lees verder →